Takiej karuzeli dawno nie było

Jak można było się spodziewać, po przedstawieniu raportu w sprawie katastrofy smoleńskiej przez min. Millera i członków jego komisji, rozkręciła się prawdziwa karuzela medialnych pytań dziennikarzy, konferencji prasowych polityków i wystąpień ekspertów i „ekspertów”. Muszę przyznać, że najbardziej ubawiłem się (tak, ubawiłem, bo sprawa ta już od dawna nie budzi u mnie jakichś „przygnębiających” emocji), podczas zadawania pytań członkom komisji przez dziennikarzy. Oczywiście dziennikarzy kaczystowskich, ale nie tylko. Ale po kolei.

Raport, tak jak się spodziewałem (znów to sformułowanie), specjalnie mnie nie zachwycił, a nawet trochę zmartwił. Oczywiście uważam, że jest rzeczowy, niezły, to jednak nie jest apolityczny, ale wcale nie z powodów, o których mówią inni krytycy. Przypuszczałem, że w raporcie nie będzie skierowanych oskarżeń (może raczej powinienem to nazwać „nie będzie mowy o winie”), w stronę kancelarii prezydenta Lecha Kaczyńskiego. I prawie się nie myliłem. Usłyszałem tylko o niezdecydowaniu dysponenta samolotu, czyli kancelarii o wyznaczeniu zapasowych lotnisk i jedynie do takiego, bardzo, ale to bardzo praktycznie „żadnego” stopnia odpowiedzialności kancelarii prezydenta ograniczyła się komisja Millera. Stąd moja uwaga o tym, że ten raport nie jest apolityczny – jest jak najbardziej polityczny, bo zdecydowanie ucieka od pokazania pracy kancelarii prezydenta, przy zagranicznym locie głowy państwa.

I w istocie wychodzi na to, że Macierewicz ma rację, czyniąc prezydenta i jego kancelarię zupełnie bezradnymi i zupełnie nieważnymi, bo za nic przecież nie odpowiadającymi urzędnikami, którzy sami właściwie nie mogli robić nic. Łatwo mi więc dziś zrozumieć skąd wzięło się pisowskie porównanie Komorowskiego do żyrandola.

Po prezentacji dziennikarze zadawali pytania. Ja często pisałem o nierzetelności dziennikarzy, stronniczości, itp., ale nigdy nie myślałem, że dziennikarze mogą być aż tacy durni(!!!) No bo jak nazwać inaczej dziennikarza, który pyta, dlaczego w raporcie nie ma nic o tym, że samolot po drodze gubił części, i na pewno był niesprawny, a tak było, bo są świadkowie? Jak można pytać dlaczego w raporcie nie ma nic o dwóch silnych wstrząsach w samolocie tuż przed katastrofą, które to wstrząsy właśnie wykrył amerykański ekspert? Swoją drogą jak on to wykrył, siedząc w Ameryce, bóg jeden wie, bo chyba nie ze zdjęć satelitarnych. Itd., itd., itd., takich idiotycznych pytań były dziesiątki, oczywiście głównie z jedynych polskich mediów, choć nie tylko.

A potem było już tylko „gorzej”. O Macierewiczu już wspomniałem, ale na jego chorych wynurzeniach nie chcę się dłużej zatrzymywać. Dość zauważyć, że po konferencji Millera i pytaniach dziennikarzy, Macierewicz potrzebował zaledwie chwili, alby zająć się „analizą” raportu Millera. Tempo zdecydowanie piorunujące, gdyby tak Macierewicz i PiS pracowali w czasie swoich rządów, mielibyśmy nie trzy, ale trzydzieści trzy miliony mieszkań.

Dziennikarze potrafią być nie tylko durni, ale i upierdliwi, czego wyraz dali podczas konferencji z premierem Tuskiem. Nie wystarczyła im głowa Klicha, więc strasznie skomleli o jeszcze. „Arabskiego!”, wołała jedna z dziennikarek, „bo przecież złamał prawo!”, albo swojej własnej, no bo przecież „wziął odpowiedzialność za wszystkie uchybienia doprowadzające do katastrofy”. Taki dziennikarzyna kompletnie nie rozumie, ze szef rządu nie może takiej odpowiedzialności nie wziąć, bo inaczej nie mógłby być premierem. I uważa ten dziennikarz, ze skoro wziął odpowiedzialność, to powinien podać się do dymisji, bo gdyby nie brał, to byłby czysty. Jak się nie mylę to chyba był moherowy dziennikarz, ale nie pamiętam dokładnie.

Uważam, ze Tusk oddał Klicha po to, aby dogodzić mediom, bo tym ślina z pysków już tak ciekła, że aż żal było patrzeć. Klich był znienawidzony przez wojsko, bo wprowadzał „środki naprawcze”, a wojsko tego bardzo nie lubi. Dotychczas ministrowie udawali, ze rządzą w wojsku, a generałowie udawali, ze są rządzeni i wszyscy byli zadowoleni. Klich chciał inaczej, a że przecież był i tak zdany na specjalistów, czyli wojskowych, ci dalej robili swoje. Klich był jednak niewygodny, bo procedury tworzył i gdyby „coś dupło”, odpowiadaliby oni. Niestety „dupło” razem z nimi, więc… Wina dowództwa Sił Powietrznych jest tu potężna i Klich w dymisji zastąpił „nieobecnego” Błasika. Totalny burdel u człowieka, który w ciągu paru lat dorobił się trzech generalskich gwiazdek, a to sytuacja w polskim wojsku niebywała.

A potem to już było tragicznie. Wystąpił Jarosław Kaczyński, powiedział, że Tusk nie ma honoru i… sobie poszedł. Bardzo ekspresowe wystąpienie miał prezes.

andy lighter