Ministra, dach narodowy i… burdele

Zawsze mam/miałem mieszane uczucia jak chodzi o „odpowiedzialność polityczną”. Odpowiedzialność polityczna, szczególnie ta, która jest wynikiem niekompetentnych podwładnych, albo co gorsza, zadośćuczynienia opinii publicznej, jest zwyczajnie nieuczciwa. Zawsze może się (kiedyś) zdarzyć sytuacja, kiedy to jakiś magister, albo technik na stanowisku, po usłyszeniu reprymendy od przełożonego ministra, pomyśli sobie: „O, ty bydlaku! Chcesz mnie ukarać? To utoniesz przede mną, bo jesteś odpowiedzialny politycznie”.

Nie wiadomo co się stanie z minister Muchą, bo oddała się do dyspozycji, co oznacza tyle samo co dymisję, premierowi. Popełniła Grześ śmiertelny – nie wcisnęła guzika zamykającego dach nad Narodowym.  Nikt jednak nie zwraca uwagi nad dwoma małymi szczegółami: po pierwsze, odpowiedzialności komisarza UEFA, a po drugie, wszechobecne wycieranie sobie gęby przekonaniem o przewinie NCS-u i Muchy, złą murawą. O dachu praktycznie się przestało mówić, kiedy wyszła kwestia niedostatecznego drenażu murawy.

Niedostateczny drenaż murawy grzechem jest, i nie ma co do tego wątpliwości. Ale… Wiadomo od samego początku poczęcia Stadionu Narodowego, że trudno będzie mu się zbilansować, czyli wyjść na swoje. Jest jednak pewien niewielki, ale zawsze, wytrych – dach. Trawa nie była „the best”, ale też nie był to asfalt goły. Mecz z RPA udowodnił, pomimo „cichych” narzekań, Ze da się na niej grać. Z powodów czysto ekonomicznych, nietrudno wyobrazić sobie taką rozmowę szefów NCS:

„Słuchajcie, cienko przędziemy, musimy oszczędzać, bo rząd tnie wydatki, a szkoda żeby od nowego popadał w ruinę. Trawa nie jest pierwszego sortu, ale przecież, w razie czego jest dach(!), który jakby ostro lalo, się… zamknie”. To oczywiście naganne, ale „wytłumaczalne”.

Tymczasem przyjechał sobie na mecz (o rany, co ja plotę – na wyżerkę, wypitkę i krajoznawczą wyprawę do innego kraju komisarz FIFA. Żaden problem: ubierze korki, przespaceruje się po boisku, poje, popije, pobaluje w jakichś Szeratonach, albo Victoriach, podpisze protokół i w Szwajcarii zgarnie delegację. Bo przecież tak to się dzieje! On nie przyjechał do pracy, on przyjechał złożyć podpis pod protokołem, będącym jednocześnie listą płac FIFA-y. Gdyby przyjechał do pracy, musiał by wiedzieć gdzie jedzie, na jaki stadion, jakie są na nim procedury poszczególnych działań, itd., itp. Jestem pewien o totalnej ignorancji FIFA’owego figuranta, zresztą będącej schematem działania i UEFA i FIFA, czyli „wy organizujecie, my kasujemy i dyktujemy warunki organizacji”. Otóż ów komisarz napisał jakieś tam pismo, czy protokół pomeczowy, na którego podstawie FIFA stwierdziła, że nic się nie stało, bo jakieś tam niesprzyjające okoliczności… FIFA musiała tak napisać, bo gdyby nie napisała, musiała by wyrzucić tego Słoweńca na zbity pysk i zabrać mu nie tylko funkcję, ale i wypłatę, zwrot kosztów itd. To on przecież zignorował sygnały szefostwa NCS-u o obfitych opadach. To on nie zapoznał się z jakim stadionem ma do czynienie, jakie są procedury, itp. Zachował się jak kompletny palant wysłany do Warszawy z łapanki. Pewnie z łapanki nie był, ale komu by tam się chciało czytać jakieś… pierdoły. Przecież wtedy (w poniedziałek) – była fajna pogoda.

Ktoś być może da głowę za durnia z UEFA, o rany, jakżesz to to monstrum jest podobne do PZPN, w każdym szczególe, ale przecież nikt nie powie o tym otwarcie (oprócz Tomaszewskiego), bo przecież nie wypada. Na UEF? A w dodatku na brata Słoweńca? Lepiej u nas zrobić rewolucję.

Od prawie samego początku dostrzegłem, że pani Joanna Mucha nie ogarnie swojego resort. Zgadzam się ze zdaniem pewnego dziennikarza „Piłki Nożnej”, że pani minister „nie czuje sportu” (niegdysiejsze uprawianie karate nie świadczy o „czuciu sportu”). A w tym przypadku, jej wykształcenie menedżerskie i niewątpliwa inteligencja nie są argumentami dopuszczającymi ją do dania sobie radę w tej materii. To trochę tak, jakby ktoś był menedżerem technologii żywienia, a ponieważ jest menedżerem, zostałby powołany na stanowisko szefa agencji atomistyki i jakiejś tam energii atomowej. Nie mogłem oprzeć się wrażeniu, ze jej kontakt ze sportem był podobny do mojego kontaktu z moim parafialnym kościołem – raz do roku, albo dwa jeśli jakiś kolega zmarł i chciałem iśc na pogrzeb.

Dawno więc powinna przestać być ministrą sportu, ale wywalanie jej (a nawet szefa NSC) ze stanowiska z powodu basenu narodowego, uważam za uwłaczające jej godności: owszem, nie jest superministrem, ale w tym akurat przypadku jej niekompetencja  co do dachu, ma się tak, jak pieść do nosa.

Słyszałem dziś takie niesamowite informacje, że o mało co mnie nie powaliło. W obliczu toczącej się od początku istnienie Stadionu Narodowego sprawy braku sponsoringu, sprawiającego samowystarczalność, a nawet rentowność tego obiektu, dziennikarz przytoczył przykłady z innych krajów. Przykłady rentowności, żeby było jasne. I o to w Grecji np., pogrążonej przecież w niewyobrażalnym kryzysie, wielkie stadiony piłkarskie i czołowe drużyny w tym kraju radzą sobie wyśmienicie. Mają bowiem znakomitych sponsorów, dzięki czemu i stadiony i drużyny mają się nieźle. Najlepszymi sponsorami greckiego futbolu okazują się… burdele. Wykupiły na własność nazwy stadionów, drużyny ubrały w burdelowe (różowe np.) stroje, kasują niektóre ważne wejścia na stadiony i wszyscy są zadowoleni. Jedna z drużyn poszła na jeszcze bardziej pewniejszy interes – ich głównym sponsorem jest… zakład pogrzebowy(!) Nie wiem niestety, jakie mają koszulki, ale nie zdziwiłbym się, gdyby ich nazwiska były napisane, skomponowane w klepsydry.

I niby „business is business”, ale zastanawiam się, gdzie zaczyna się, albo kończy, sam już nie wiem, granica dobrego smaku. I jakiegoś tam zdrowego rozsądku.

andy lighter